نمایشگاه بینالمللی فن نما اصفهان یکی از نمایشگاههای مهم و برجسته استان اصفهان بود که با تأکید بر فناوری و با بهکارگیری کاربرد دانش و نوآوری بهعنوان ایدههای نوین در بازهی 11 تا 12 مهرماه سال 1402 در محل نمایشگاههای بینالمللی اصفهان برگزار شد.
حدود 100 شرکت در ۹ حوزه از جمله محیطزیست، هوشمندسازی، ساختمان و صنایع وابسته، نفت، گاز و پتروشیمی، نوآوری و صنایع خلاق، فولاد، کشاورزی و امنیت غذایی، سلامت و فناوری زیستی و ماشین سازی از سراسر کشور در این نمایشگاه حضور داشتند. هدف از برگزاری این نمایشگاه: شناسایی فناوریها و برقراری ارتباط با شرکتهای دانشبنیان و پارکهای علم و فناوری، مبادله دانش به روز، در راستای نوآوری و فناوری و افزایش ارتباطات بین متقاضیان فناوری از دیگر اهداف این نمایشگاه بود. البته ناگفته نماند که این نمایشگاه برای شرکتهای نوپا فرصت خوبی برای دیدهشدن و شناختهشدن بود و بعد از حضور ویپان در نمایشگاه تصمیم گرفتیم که یادداشتی به قلم شیوا ناصری نوشنق، بنیانگذار استارتاپ ویپان دربارهی چالشها و تجربیات سهروزه تیم ویپان در این نمایشگاه بنویسیم تا شاید روزنهای از انتقال تجربه و آگاهی برای افرادی که دغدغه کارآفرینی و رشد دارند، باشد.
کی تصمیم گرفتیم؟ روزهای خوب ویپان بود و ما جشن بیست هزارتایی شدن درخواست هامون رو گرفته بودیم، کنار حال خوبی که داشتم قطعاً مسئولیتم بهعنوان مدیرعامل برای رشد و خدمت رسانی هر چهبهتر؛ بیشتر شده بود. بین تموم فکرها و برنامهریزیهای ذهنی خودم برای رشد بیشتر ویپان، دوستم برام یک پیام ارسال کرد جهت حضور در نمایشگاه ملی فن نمای اصفهان و این یک فرصت عالی برای شرکتهای استارتآپی مثل ما که می تونستن تو این نمایشگاه شرکت کنند. وقتی شروع کردم به خوندن متن ارسال شده از سمت دوستم، اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که ما اصفهان کار نکردیم، اصفهان جز اهداف بلند مدت ویپان هست و نه الان... اما دو شرط خاص نمایشگاه باعث شد که به این فرصت به چشم یک سکوی پرش برای ویپان نگاه کنم؛ شرط اول این بود که برای حضور در نمایشگاه باید توسط شرکت همآوا بررسی میشدیم و بعد از تأیید امکان حضور در نمایشگاه رو داشتیم که این یعنی یک چالش جذاب برای محکزدن ویپان که تأیید میشه یا نه! و اما شرط دوم این بود که شرکتهای استارتآپی از طریق طرح نوآورد روز نمایشگاه میتونستن طرح خودشون رو به سرمایهگذاران ارائه بدن؛ البته فقط 10 شرکت استارتآپی می تونستن به این مرحله برسند... از اون جا که همیشه چالشها و فرصتها بوده که ویپان رو رشد داده؛ سریع ترتیب یک جلسه با بچه های اتاق فکر ویپان دادم و همه شروع کردیم به بررسی، بماند که در کنار عالی بودن این فرصت، چالشهای زیادی سر راه ما بود... اول اینکه ما فقط تهران کارکرده بودیم و با نوع کارکردن توی شهر اصفهان؛ اونم کار برقی آشنا نبودیم، دوم اینکه ویپان تابهحال تجربهی حضور در نمایشگاه رو نداشته و اگر از سمت همآوایی ها تأیید بشیم باز هم باید واقعا از هر لحاظ خودمون رو آماده کنیم... بعد از چهار پنج ساعت جلسهی دوستانه اما پر چالش با بچههای اتاق فکر تصمیم بر این شد که ویپان خودش رو یک محکی بزنه؛ پس داخل سایت نمایشگاه ثبتنام کردیم و خدا رو شکر تأیید هم شدیم. بعد از گرفتن تأیید ویپان، ما فقط پنجروز فرصت داشتیم تا آماده بشیم و مسیر پرچالش ما تازه شروع شده بود؛ از طراحی کاتالوگهای جدید و بنرهای غرفه گرفته تا متن پرزنت خودم و بچهها برای بازدیدکنندگان، همکاران و سرمایهگذاران، 5 روز بیوقفه با بچههای تیم کار کردیم و خودمون رو آمادهی حضور در نمایشگاه کردیم اما نکته مهم میون تموم دغدغههای ویپانی این بود که دقیقا روز قبل از حرکت یادمون اومد که ما اصلاً جا برای اسکان رزرو نکردیم! و اینجا بود که من و همهی بچهها گوشی به دست یا پای سیستم دنبال جا برای رزرو میگشتیم، بماند که بهخاطر برگزاری نمایشگاه خیلی از جاها پرشده بود و یا حتی اگر جایی باقی بود، قیمت ها بسیار بالا و سر به فلک کشیده بود اونم باکیفیت پایین... که البته شانس باهامون یار بود و با تلاش یکی از بچهها موفق شدیم که یک خانه تاریخی رو برای چند روز رزرو کنیم و خداروشکر در کوتاهترین زمان ممکن همه چیز آماده بود برای من و تیم چهارنفره توانمند ویپان به نمایندگی از باقی بچههای تیم برای حضور ویپان در نمایشگاه. و اما برسیم بهروز تحویل غرفه صبح روز دوشنبه روز تحویل غرفهها بود، ساعت دو صبح از تهران به سمت اصفهان حرکت کردیم و مستقیم رفتیم نمایشگاه، دیدن معماری زیبا و مدرن نمایشگاه تمامی خستگی راه رو از تن ما به در کرد و باحال خوب وارد نمایشگاه شدیم. بخش دریافت غرفهها رفتیم، لحظهی دریافت غرفه برای من لحظهی خاصی بود تمام وجودم پر از حس شکرگزاری بود از اینکه ویپان قراره تجربه خاصی داشته باشه اونم کنار آدمهایی که مثل خودش دغدغهی رشد و خدمترسانی دارند؛ تحویل غرفه انجام شد و البته ما بهغیراز ثبتنام اولیه، فرم استفاده از مشاورهی سرمایهگذاری نمایشگاه رو هم پر کردیم. بعد از تحویل فرمهای اولیه، غرفه ویپان رو تحویل گرفتیم و تا ساعت 11 صبح با بچهها غرفه رو آماده کردیم برای همون روز که روز اول نمایشگاه بود. روز اول نمایشگاه (ارتباط سازی و شبکه سازی) برخلاف انتظاری که داشتم بازدید عموم زیاد بود و نمایشگاه شلوغ، روز اول تصمیم بر این شد که با همکاران بخش استارتآپ و شرکتهای دانشبنیان ارتباط سازی و شبکهسازی کنیم. جالب این بود که بین غرفههای استارتآپ 4و 5 غرفه مرتبط با کار ما بودن مثل هوشمندسازی خانه یا کاهش مصرف برق که اغلب جوان و خلاق نیز بودند، حضور داشتن. و در بخش شرکتهای دانشبنیان فقط دو شرکت داهوآ که یک برند دوربینهای مداربسته و شرکت کالیوز که یک برند تولیدکننده آیفونهای صوتی و تصویری هست، مرتبط با صنعت ما بودن و ارتباط سازیهای خوبی هم انجام شد. یکی از نکات جالب روز اول برای من این بود که وقتی بازدیدکنندگان و یا همکاران از ویپان میپرسیدن و ما میگفتیم که حوزه فعالیتمون در مورد ارائه خدمات برقی هست، زیاد جدیمون نمی گرفتن اما زمانی که کامل پرزنت میکردیم تازه داستان ویپان براشون جالب میشد. اینکه یک شرکت برای ارائه خدمات برقی در سطح شهر سایت داره و مشتری میتونه علاوه بر آشنایی با خدمات و ثبت درخواست، قیمت آنی خدمت رو ببینه و در صورت بروز هرگونه مشکل از گارانتی 45روزه خدمات ویپان استفاده کنه و جالبتر از همه اینکه برای تکنسینها اپلیکیشنی داره که بر اساس سیستم شبکههایعصبی نوشته شده و این خوشقولی ویپانیهارو تضمین میکنه. و درنهایت تمام اینها بهمون نشون میداد که طرح ویپان نهتنها برای عموم مردم حتی برای همکاران همصنعت خودمون هم خلاقانه و جالبه. روز دوم نمایشگاه (تعهد و همکاری) روز دوم نمایشگاه پر از اتفاقات خوب و تعهد همکاری برای ویپان بود، مدیرعامل شرکت کالیوز آقای منتظرین از غرفه ویپان بازدید کردند و بعد از یک صحبت دوستانه و تخصصی قرار بر این شد که ویپان و کالیوز با هم بیشتر آشنا بشن و با شناسایی فرصتهای هم جهت برای همکاریهای مشترک اقدام کنند. و البته حضور آقای نیکبخت از دوستان اصفهانی من در لینکدین که به دلیل دور بودن مسافت هیچوقت فرصت نشده بود که بهصورت حضوری همدیگر رو ببینیم؛ به لطف نمایشگاه این اتفاق رقم خورد و بعد از کلی صحبت درمورد چالشهای استارتآپ بودن و شرایط کار تهران و اصفهان مذاکرات خوبی منباب همکاری رقم خورد و این مهر تأیید دوبارهای روی ویپان بود که همیشه پتانسیل بازوی کار اجرایی رو داشته و داره. کنار صحبتهایی که با شرکتهای مختلف داشتیم بازدید عموم بیشتر شده بود و جالب برای من این بود که بین بازدیدکنندگان امروز حداقل 15 نفر نیاز به خدمت برقی داشتند و این یعنی مسیر کار در اصفهان سخت نیست و ویپان پتانسیل این رو داره که به جای چند سال دیگه به زودی استارت کار در اصفهان رو بزنه... روز از نیمه گذشته بود که به ما اطلاع دادن از طریق فرمی که روز اول پر کردیم میتونیم از طریق کافه سرمایه نمایشگاه، یک جلسهی مشاورهی سرمایه داشته باشیم، سریع دفترچه و خودکارم رو برداشتم و سمت کافه سرمایه رفتیم و به مدت یک ساعت با مشاورین سرمایهگذاری نمایشگاه صحبت کردیم؛ البته بماند که این یک ساعتها برای ما اندازهی چند جلسهی آموزشی ارزش داشت و هر سه عزیز بادقت و حوصله درمورد جذب سرمایهگذار به ما مشاورهدادن و نکات عالی رو برامون شرح دادن. در واقع این جلسه باعث شد سقف ذهنی من برای کار ویپان برداشته بشه و دید وسیعتری نسبت به کار و ارائه خدمات ویپان داشته باشم. روز سوم نمایشگاه (کسب مدال جهانی نوآورترین استارتآپ) روز سوم روز آخر نمایشگاه بود و طبق قرار رویداد (نوآورد روز) که در ابتدا در موردش صحبت کردم به انتخاب و داوری تیم همآوا، از بین 40 استارتآپ شرکت کننده در نمایشگاه، تنها 10 تیم انتخاب بشن و فرصت ارائه برای عموم بازدیدکنندگان و سرمایهگذاران حاضر در نمایشگاه رو داشته باشن، که پس از داوری ویپان هم جز این 10 تیم انتخاب شد و چالش دومی که بخاطر اون حضور در نمایشگاه رو انتخاب کرده بودم برامون رقم خورد. البته باید بگم که اول به من گفتن که فقط 10 دقیقه زمان دارم برای پرزنت کامل ویپان اما لحظهی آخر اعلام کردن که فقط 7دقیقه زمان دارم و این کار منو سختتر می کرد؛ 7 دقیقه سرنوشتساز برای ویپان. روی استیج رفتم و شروع به معرفی و پرزنت ویپان کردم، با وجود زمان کم پرزنت سعی کردم خودم باشم و با وجود تمام استرسی که حاکم بود، اما در نهایت خودم از نتیجه راضی بودم و بعد از اتمام جلسه، بازدید عموم از غرفه ما خیلی زیاد شد. سؤالات بازدیدکنندگان زیاد بود و من و بچهها بادقت پاسخگو بودیم؛ اما بین بازدیدکنندگان دو نفر بودن که سؤالات تخصصیتر و پر چالشی رو میپرسیدند که من فکر میکردم شاید سرمایهگذار هستند و قصد بررسی بیشتر ویپان رو دارند و البته بماند که بعد از صحبت با ما دو غرفه دیگر رو هم بررسیکردن و رفتند. غروب بود و من و بچهها در حال جمعکردن غرفه بودیم که از سمت مدیریت نمایشگاه به ما اطلاعدادن که شرکت ویپا(مالک معنوی مخترعین جهانی) قراره که به دو شرکت دانشبنیان و یک شرکت استارتآپ نوآور حاضر در نمایشگاه، مدال طلای جهانی اهدا کنه که شرکت ویپان بهعنوان این استارتآپ نوآور انتخاب شده و از قضا اون دو نفر که من فکر میکردم سرمایهگذار هستند؛ آقای سلیمی و آقای مرزبان داورهای بینالمللی نمایشگاه بودن که بهصورت نامحسوس آخرین بررسیها رو هم از ویپان انجام داده بودن و تشخیصشون بر این بود که ویپان نوآورترین استارتآپ نمایشگاه هست. ویپان بهعنوان استارتآپ نوآور از تومیاد ترکیه موفق شد مدال طلای جهانی رو دریافت کنه و اون لحظه طی چند ثانیه تموم لحظههایی که گذشته بودم برای ویپان رو مرور کردم؛ از زمانی که پیام نمایشگاه برام ارسال شد تا الآنی که ویپان مدال طلای جهانی رو دریافت کرد... تجربهی سه روز نمایشگاه و این نتیجهی بزرگ به من ثابت کرد که از کنار فرصتها ساده رد نشم، اگه اون پیامو جدی نمیگرفتم، یا بهخاطرنداشتن تجربه کار تو اصفهان، یا حتی ترس نداشتن تجربه حضور در نمایشگاه این فرصت رو نادیده میگرفتم هیچوقت این اتفاق بزرگ برای ویپان رقم نمیخورد. کسب مدال جهانی به من ثابت کرد که مسیر ویپان، مسیر حرفهای و درستی هست و پتانسیل بسیار بالایی داره اما کنار تمام تلاشهای چندساله، تغییرها و رشدی که لحظهبهلحظه داشته باید خودش رو بیشتر از قبل در معرض دیدهشدن و شناختهشدن برای عموم مردم و همکاران بهعنوان استارتآپی نوآوری که دغدغهٔ خدمترسانی باکیفیت و اشتغالزایی رو داره، قرار بده. کلام آخر تشکر میکنم از کارخانه نوآوری همآوا، شهرداری اصفهان و تمامی حامیانی که با برگزاری این نمایشگاه کنار اکوسیستم استارتاپی ایران ایستادند. ممنونیم که تا انتهای این خبر همراه ما بودید، ایام به کام.